اين جهان پر از صداي پاي مردمي است كه همچنان كه تو را ميبوسند در ذهن خود طناب دار تو را مي اويزند
مردمي كه صادقانه دروغ ميگويند و خالصانه به تو خيانت ميكنند در اين شهر هرچه تنهاتر باشي پيروز تري
ارسال شده در تاریخ : جمعه 23 / 9 / 1390برچسب:بی روح, :: 9:35 قبل از ظهر :: توسط : علی عباسی
درباره وبلاگ
من نشانی از تو ندارم اما نشانی ام را برای تو می نویسم:
درعصرهای انتظار،
به حوالی بی کسی قدم بگذار !
خیابان غربت را پیدا کن و وارد کوچه پس کوچه های تنهایی شو !
کلبه ی غریبی ام را پیدا کن ،
... ... کناربیدمجنون خزان زده و کنارمرداب ارزوهای رنگی ام !
درکلبه را باز کن و به سراغ بغض خیس پنجره برو !
حریر غمش را کنار بزن ! مرا می یابی... :(